In de aanloop naar de verkiezingscampagne heeft de VVD alvast, terwijl half Nederland op vakantie is, een kapitale klap op het water en daarmee een beduidend verschil weten te maken. Dankzij haar meisje van de auto’s, ministeres Melanie is de automobilist weer op zijn wenken bediend en kan deze opnieuw sneller en meer meters maken. Althans, dat zou deze kunnen denken, als hij tenminste met een half oor heeft geluisterd naar het ronkend persbericht dat uitgegeven werd naar aanleiding van het voornemen om de snelheidslimiet op de A2 tussen Utrecht en Amsterdam aan te passen. Want als je dat nieuws in het voorbijgaan meeneemt, lijkt het heel wat en zou je bijna kunnen denken dat de VVD opnieuw het nodige voor elkaar heeft gekregen. Terwijl het in feite nul komma nul voorstelt en de weggebruiker die er op zit te wachten, met een dooie mus wordt blij gemaakt en in feite een rad voor de ogen gedraaid krijgt.
Voor de zoveelste maal humbug die aan de kiezer wordt verkocht, hoewel die het maar al te vaak voor zoete koek blijkt te slikken omdat het met zoveel lawaai en grootdoenerij aan de man wordt gebracht. Want wat stelt die zogenoemde beleidswijziging nu helemaal voor als dat hele voornemen – want er is nog geen sprake van een ministerieel besluit, een algemene maatregel van bestuur – niet veel meer behelst dan dat er op een trajectdeel van nog geen tien kilometer op de A2 tussen Utrecht en Amsterdam, namelijk tussen Maarssen en Vinkeveen, alleen ’s avonds en ’s nachts 130 kilometer per uur gereden mag worden? Welk normaal mens is daar blij mee? Dat is toch niet meer dan een dooie mus? Hoewel het tromgeroffel rond de aankondiging ervan anders doet vermoeden, ook veelbetekenend is en veel zegt over hoe zo’n politieke partij naar de kiezer kijkt en hoe men denkt deze blij en tevreden te maken. Of denk ik alleen aan die kinderhand die de VVD zo wel heel gauw lijkt te willen vullen?
robschimmert 