Gisteren kende ik de grote mazzel dat mij een fraai fotoboek geschonken werd dat de titel droeg “De onbekende Huf” en dat foto’s bevatte die Paul Huf in de vijftiger en begin zestiger jaren maakte en welke de sfeer van die tijd naadloos in beeld brachten. Waarmee een andere kant van zijn vakmanschap zichtbaar werd dat eerst en vooral bekendheid kreeg door zijn glamourportretten, zijn modereportages en reclameseries. Dit tijdsbeeld dat dus werk van de beginnend fotograaf Paul Huf (1924 – 2002) laat zien, werd ook voorzien van een inleiding van de hand van de samensteller, Eddie Marsman, welke in de eerste zinnen een fraai en relevant kader schetst voor de hele reeks foto’s in dit boek waarvan er hierbij ook enkele geplaatst zijn. Marsman begint zijn betoog als volgt:
“Zuinig, bekrompen en saai. Dat is het beeld dat naderhand werd geschetst van Nederland in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Het waren de jaren van hard werken, weinig frivoliteit en strenge gezagsverhoudingen binnen versleten vooroorlogse zuilen. Kortom, ouderwetse jaren waarin niks en niemendal te beleven viel. Het is een beeld waarvan je met gemak kunt vaststellen dat het met terugwerkende kracht is ontstaan, aangezien het werd bekeken vanuit het perspectief van het woelijg decennium dat er op zou volgen. Zo gaat dat nu eenmaal. Tijd van toen wordt gekleurd door tijd van later. En de tijden van toen en later op hun beurt door die van nu. Logisch daarom dat diezelfde jaren vijftig momenteel in tentoonstellingen en publicaties knusse jaren heten. Huiselijke jaren zonder haast zijn het nu, jaren boordevol zekerheden, normen en waarden – kortom, in alles overzichtelijker dan de weerspannige jaren zestig en het turbulente en warrige heden.”
En dat dit boek een aanrader is, behoeft natuurlijk geen verdere toelichting meer.
Mooi. Die wil ik!