De VVD en Jan Salie

Het is echt onbedoeld. Maar mijn logjes van vandaag konden wel als rode draad “Holland op zijn smalst” hebben, waarbij de bekrompenheid die door mij gesignaleerd wordt ook nog eens stijgt met het tijdstip van plaatsing, met dan nu als onbetwiste en bijna vanzelfsprekende koploper de VVD. Want geen betere kruidenier dan die partij bij monde van vooral haar fractievoorzitter in de Tweede Kamer Stef Blok, die nauwelijks een gedroomder steun en toeverlaat getroffen kon hebben in zijn kollega – Kamerlid Ingrid de Caluwé. Wie kon nog beter de Jan Salie – geest waar de huidige liberalen zo het patent op hebben, beter hebben verwoord en zichtbaar gemaakt? Het egocentrisme, het individualisme, de lamlendigheid konden niet treffender gestalte hebben gekregeni dan in het voorstel van deze twee VVD’ers om de ontwikkelingssamenwerking van 4,5 miljard naar 1.5 miljard terug te brengen. Het hemd is voor hen duidelijk nader dan de rok. Ons begrotingsevenwicht telt voor hen stukken meer dan het lijden van de allerarmsten in de Sahel.

We weten het natuurlijk wel en we kennen de aloude redenering dat we pas goed kunnen helpen als onze welvaart gezekerd is. Wat dan de basis is voor solidariteit volgens het liberale begrip als dat zoals gewoonlijk met de mond wordt beleden terwijl de harde praktijk aldus stevig op afstand wordt gehouden en vooral niet te dichtbij moet komen. Vrijblijvendheid als reddingsboei rond het eigen veilige en royale bestaan. Met de VVD als de vertolker en hoeder ervan, bij monde van Blok en de Caluwé en onder applaus van Mark Rutte, de windvaan der natie met zijn feilloos gevoel voor de hoek van waaruit de wind waait. En zeker in verkiezingstijd als er links en rechts wind uit de zeilen genomen moet worden in de jacht op de zetels, principes niet meer tellen en het enig leidend beginsel de verkiezingswinst is die hoe dan ook binnengehaald moet worden. Vandaar deze opzichtige manoeuvre die niet meer en niet minder is dan het jatten van een stokpaardje van de PVV. Omdat dat blijkbaar veel meer zoden aan de dijk zet, dan zelf iets te vinden of te bedenken. Dat is de VVD ten voeten uit. En wat nog het ergste is: het legt die partij blijkbaar ook geen windeieren.