Dat het niet altijd even eerlijk verdeeld is in de wereld, daar ben ik zo langzamerhand wel achter, zonder dat ik mij daar steeds druk over maak. Want dan heb je geen leven meer. Vandaar dat een weblog wel zo handig is. Omdat je daarmee al een deel van die lastige ballast overboord kunt gooien door het van je af te schrijven. En uiteraard is het niet alleen zulke kommer en kwel over onrecht en ongelijkheid en is het best nog wel te verdragen is als je eens tegen een zondagskind aanloopt, tegen een feestnummer dat altijd de wind mee heeft en de lach aan zijn kont heeft hangen, in elk geval niet van zins is om al te zwaar aan het leven te tillen. Waarbij hij natuurlijk goed en gemakkelijk praten heeft als datzelfde leven hem in al zijn facetten toelacht. Hoewel je het dan nog wel moet doen en ook waar hebt te maken. Zoals die knul die wij in Valkenburg tegen het lijf liepen, daar een sprekend voorbeeld van was. Met zijn lol voor zes, modieuze bril op zijn warrige haardos, een gebruinde kop met de witte omlijsting en kleding die een job in de gezondheidszorg verraadde. En natuurlijk met een naam die hem overal vooruitsnelde, zij het in positieve zin omdat hij met zijn humor en bravour praktisch iedereen voor zich in wist te nemen.
Hoewel dat ook van hem misschien maar voor even zou worden geaccepteerd. Maar wat hem echt hielp, was dat hij in zijn vakgebied ook een en ander te bieden had. Zijn deskundigheid en vakbekwaamheid, zij het op een klein terrein, werd alom geprezen. Kollega’s haastten zich om daarover de loftrompet te steken, waardoor hij met zijn speels gedrag en zijn levenslust bij hen voldoende potjes kon breken. Men snapte het wel en had er geen enkele moeite mee dat hem het geluk van alle kanten toelachte, bijvoorbeeld ook in de vorm van die steenrijke vrouw die zich volledig aan zijn charmes verslingerd had en het hem mogelijk maakte om zo’n tien, vijftien uur per week te werken en zich te wijden aan dat ene specialisme waarin hij zo uitblonk, omdat Bruin het verder met gemak kon trekken. Niks geen afgunst jegens hem omdat hij zo eenvoudig overal doorheen fietste. Integendeel, er werd met hem weggelopen omdat hij met het geluk en de lol in het leven die hij zo overduidelijk had, te koop liep op een manier waarin hij anderen ook wilde laten delen. Vandaar, en dat kan geen wonder heten, dat het bij en rondom hem altijd lachen was. Waarmee hij in feite liet zien dat geluk echt niet zo ingewikkeld is als sommigen wel willen beweren.
robschimmert 
Geluk heeft niets met geld te maken, maar alles met gezondheid.
Nah, hij heeft toch al een bril op zijn leeftijd. Dat moet een tegenslag geweest zijn.
Je weet dat brillen ook als gadget kunnen dienen. Gewoon om hem op je hoofd te zetten. Alleen daarvoor. Dat vraagt het modebeeld momenteel zelfs. En dat lijkt me in zijn geval stukken waarschijnlijker. Want dit zijn de types die langs de tegenslagen fietsen.
Ik weet het. Maar ik ben het er niet mee eens. Er loopt inderdaad een aantal mensen rond met een bril zonder correctieglas erin. Maar goed, ik ben meer een vrijdagavondkind. Ook niet gek.