Het is niet zo vreemd dat er vaker wordt afgegeven op de publieke omroep. Alleen worden dan meestal de verkeerde zaken aangegrepen om die irritaties te uiten. Want de kritiek op het programmabeleid en het geld dat daarin zou omgaan, lijkt hoofdzakelijk misplaatst, waar ergernis over het sfeertje in dat old boys network met alle baantjes die daarin naar elkaar rondgepomt worden, veel terechter is en bepaald meer hout snijdt. Een van de meest sprekende voorbeelden van hoe het allemaal in Hilversum werkt en hoe je daar profijt van kunt hebben, wordt wel gegeven door de ooit zo linkse en progressieve Joop Daalmeijer die als eenvoudig verslaggever begon, maar inmiddels is opgeklommen tot een echte bobo die als zijn hoofdactiviteit het besturen aanduidt. Een niveau dat hij heeft bereikt door op de volgende wijze te jobhoppen dan wel zich te laten vragen. Hij begon zijn carrière in 1967 op 21 – jarige leeftijd als schrijvend journalist bij de plaatselijke krant in zijn geboorteplaats Schiedam. In 1972 trad hij in dienst bij de VARA, waar hij als 
verslaggever meewerkte aan Dingen van de Dag op de radio en aan Achter het Nieuws en consumentenrubrieken op televisie. In 1985 switchte hij naar de Veronica Omroep Organisatie waarvan hij in 1990 directeur werd. Vervolgens werkte Daalmeijer onder andere bij Filmnet, RTL Nederland en Canal +.
In 1998 werd hij netcoördinator voor Nederland 1 bij de Publieke Omroep en in 2000 was hij netcoördinator voor Nederland 2. Begin 2005 stapte hij over naar Radio Nederland Wereldomroep, waar hij hoofdredacteur werd en programmaleider van het televisiekanaal BVN. Van 2008 tot 2010 was hij directeur van de Nederlandse Programma Stichting om daarna benoemd te worden tot waarnemend algemeen directeur van de NTR. Op 1 september 2011 ging hij met pensioen. Bij die gelegenheid uitte hij zijn afkeer van het rechtse kabinet – Rutte en haar bezuinigingen die de publieke omroep troffen. Al twee maanden later werd de oud–omroepman Joop Daalmeijer, die niets met cultuur noch de ballen verstand ervan had, de nieuwe voorzitter van de Raad voor Cultuur en volgde hij Els Swaab op, die begin juli haar functie had neergelegd uit protest tegen het beleid van staatssecretaris Halbe Zijlstra van Cultuur. Die benoeming, die van Daalmeijer dus, liet zien dat het zwarte gat wat met mensen blijkt te doen. Soms heel veel. Zoals bij Joop Daalmeijer, die dat door hem zo verachte rechtse kabinet met het advies van zijn Raad voor Cultuur direkt op haar wenken bediende toen hij van haar dat mooie baantje kreeg. Opeens klonk het Halbe voor en Joop na en was hij de stem van de meester en het levend bewijs dat je pas iets bereikt als je je in alle bochten wilt wringen.
robschimmert 