Een van die verschijnselen waarvan je het bestaan maar moet accepteren en dat je dus niet meer uit je leven kunt bannen, is wel de muziek in de openbare ruimte. We schijnen niet meer zonder te kunnen. Stilte boezemt ons angst in, lijkt het. Waar je ook bent, in de supermarkt, op het sportveld, in het winkelcentrum, bij evenementen, overal klinkt muziek, op de achtergrond, als behang en daarom weer niet zo dominant, dat we het kennelijk gewoon zijn gaan vinden, het een deel van ons leven hebben laten worden, het hebben leren verdragen. Zo is het mij in de loop der tijd tenminste wel vergaan en ben ik nu zover gekomen dat ik weet dat het er is, maar het niet meer hoor, waardoor mijn gemoedstoestand er ook geen last van ondervindt. Waarmee ik er niet ben, heb ik sinds enige tijd gemerkt. Het kan met dat maken van geluid en muziek namelijk toch nog altijd stukken erger en ergerlijker, werd ik gewaar omdat ik frekwenter verblijf in wachtruimten in ziekenhuizen en huisartsen – en tandartspraktijken.
Daar word je als wachtende namelijk niet vergast op dat nietszeggende muzikale behang, maar op een van de vele Nederlandse radiozenders die er onophoudelijk schallen en welke je maar hebt te accepteren ongeacht of de aangeboden muziek je wel of niet bevalt omdat je nu eenmaal geen aan/uit – knop bij de hand hebt. En dat ongebreidelde aanbod, zeker als het ver boven het volume van het muzikale behang uitgaat, kan je behoorlijk op de zenuwen werken. Je zit daar al niet voor je lol, maar je humeur wordt dan behoorlijk verpest als je een kwartier of twintig minuten lang naar het gekweel van Guus Meeuwis moet zitten luisteren. Dat word je op dat moment opgediend en echt aangedaan. Zo ervaar ik dat tenminste wel. Zoals ik mij helemaal in de hoek gedrukt voel als ik dat zelfingenomen geratel van Giel Beelen ’s ochtends vroeg bij een tandarts ingepeperd krijg, als de stilte van mijn ontwaken op die manier verstoord wordt en elke minuut wachttijd daardoor met de factor tien vermenigvuldigd lijkt. Dan kan je dag toch niet meer goed worden? Trouwens, wie heeft het verzonnen dat muziek stilte zou moeten vervangen?
robschimmert 
Ik ben het hartgrondig met je eens!
Er wordt tegenwoordig simpelweg van je verwacht dat je de muzikale orgasmes van Geile Gieltje “vet kicken” vindt. Overal en altijd! Hangt er in de wachtkamer geen mededeling, dat ook het gebruik van de eigen Ipod gevuld met Hazes, Duits, Sick en Nimon etc. is toegestaan, omdat uit het wetenschappelijk onderzoek [ 😛 ] is gebleken dat daar een rustgevende werking vanuit gaat?
Als je nu toch voor de smartphone was gegaan had je in die tijd op youtube naar je eigen muziek kunnen luisteren.
Misschien was stilte nog wel een beter alternatief geweest.
Had dan verdoving gevraagd!
Al jaren geleden heb ik over dit onderwerp geschreven. Ik erger me ook aan al dat gejammer in de openbare ruimte.
Ook bij privébezoeken aan (meer of minder bekende) kennissen krijg je nogal eens een orgie van geluid en beeld over je heen. Vroeger zette men uit beleefdheid de radio of tv uit, als er een bezoeker kwam. Vooral jongeren kunnen kennelijk niet meer zonder muzikaal en visueel behang.