Bleker & de Vries

Natuurlijk weet ik dat je mensen zakelijk en op hun eigenlijke merites moet beoordelen. Maar lieve mensen, wat wordt dat moeilijk als je ziet hoe juist politici zich in allerlei bochten wringen om vooral bij de kiezer in de smaak te vallen. Niets is dan te dol en overschaduwt al snel hun eigenlijk functioneren, als minister, als Kamerlid of als bestuurder. Waar het in feite wel om te doen zou moeten zijn en waar een echt oordeel aan ontleend zou behoren te worden. Dus vergeet die afstand en die objectiviteit maar voor al die lieden, die het met hun escapades onmogelijk maken, die in elk geval een alibi bieden om op hen dan maar ook uit de onderbuik te reageren. En die het daarom krijgen kunnen zoals ze het hebben willen, ook nog van onder uit de zak als ze de ranzigheid in eigen persoon representeren, maar tegelijk de mond vol hebben over normen en waarden, over het gezin als de hoeksteen van de samenleving en over het fatsoen dat je wel moet doen. Zo lang dat uit de gereformeerde mond kwam van een Balkenende, kon er nog van enige consistentie gesproken worden. Maar het wordt een ander verhaal als in dat kandidatencircus van het CDA om tot een lijsttrekker te komen, zich opeens een Henk Bleker als kanshebber aandient, terwijl hij zich met zijn 57 jaar net heeft voorzien van een liefje dat 26 lentes telt.

Mag allemaal gerust van mij, maar het roept toch vraagtekens op als je zo de mond vol hebt van al dat fraais waarvan het CDA bijna beweert het patent te bezitten. Dat veroorzaakt bij mij het nodige ongemak, hoewel ik er dus eigenlijk niks van mag vinden en dat ook niet zou doen als ik niet had gezien welke secondant Bleker die mooie statements in de mond wist te leggen. Want zag ik daar niet die Jack de Vries die het als staatssecretaris nog aanlegde met zijn adjudante om zijn vrouw en kinderen te laten voor wat zij waren? Welk beeld de cirkel helemaal rond maakt. Namelijk dat wie de daad niet bij het woord kan voegen, maar daar wel de mond vol van heeft, er doodgewoon aan moet geloven, want niet meer op zijn merites beoordeeld wordt, maar erom vraagt om precies daarop afgerekend te worden. En als je je ook nog met veel lawaai presenteert als de kandidaat – leider van het CDA, dan kun je dus een ongezouten oordeel verwachten dat niets meer met politieke kwaliteiten te maken heeft, maar inderdaad recht op de man af gaat als zo’n Bleker en die de Vries hun ding denken te kunnen doen. Hoewel je er niettemin ook niet van op moet kijken als juist die dwerg uit Vlagtwedde genomineerd wordt als de lijsttrekker van het CDA, omdat in die partij nu eenmaal niets is zoals het lijkt of juist andersom schijnt. Wat zich nog het meest weerspiegelt in de persoon die Henk Bleker is of zegt te zijn.

Advertentie