Bij de landstitel van Ajax

Hoewel de supporters terecht uit hun bol zijn gegaan bij de landstitel van Ajax, past hen tegelijkertijd ook enige bescheidenheid en realiteitsbesef. Natuurlijk werd het kampioenschap behaald dankzij een formidabele inhaalrace van dertien gewonnen wedstrijden, waarin bij uitzondering flonkerende momenten te genieten waren, maar voor het overige de effectiviteit zegevierde. Door de bank genomen beklijfde het spel van Ajax dit seizoen nauwelijks, maar werd het collectief met de wedstrijd sterker en kon het zo de concurrentie aftroeven, die dus uitblonk in labiliteit en wisselvalligheid. Met wel als toppunt PSV dat meer tobde met zichzelf dan met de tegenstanders en in zijn resultatenreeks een bijna manisch depressieve karakter toonde waarin op het ene moment van de kampioenswedstrijd gesproken kon worden om na de volgende verloren wedstrijd de trainer te ontslaan. Een performance die bijna op het tragische af was en nauwelijks enig leedvermaak, maar eerder medelijden kon oproepen. Zoals evenzo de lotgevallen van FC Twente nagenoeg onnavolgbaar waren. Want dat kan gerust gezegd worden van een team dat onder de ontslagen trainer Adriaanse aanmerkelijk beter presteerde dan onder zijn opvolger.

Terwijl juist halverweg het seizoen de verwachtingen hoog gespannen waren en het zelfs tot de gedoodverfde kampioen werd bestempeld na de eclatante zege op PSV. Waarna het succes die club volledig uit de handen is gegleden en het nu aan de kant staat te kijken zonder noemenswaardig resultaat. Hoe anders is dan de beoordeling van de twee verrassingen van het afgelopen seizoen, AZ en Feyenoord, die met hun spel en spelopvatting de nieuwe kampioen Ajax weliswaar duidelijk hebben afgetroefd, maar deze toch hebben moeten laten passeren omdat het beide teams nog aan de ervaring ontbrak om met de spanningen van het topvoetbal adequaat om te gaan. Maar met name in Rotterdam – Zuid huist een geweldig potentieel en heeft zich zo goed als zeker een geduchte concurrent voor de landstitel van volgend jaar aangediend. Dan zal Ajax toch het hele seizoen uit een ander vaatje moeten tappen om het derde achtereenvolgende kampioenschap binnen te halen, met dit jong Feyenoord zo nadrukkelijk op de loer. Vandaar dat men in Amsterdam maar het beste van het moment kan genieten en die titel vooral moet koesteren. Want voordat men het beseft, is het voor jaren gedaan met een concurrentie die niet stil zit en zijn slag zeker zal slaan als Ajax het voetbal blijft spelen op het niveau van het achterliggend seizoen.

Advertentie