Zullen we het er toch maar op houden dat het politieke landschap van Nederland in één week tijd behoorlijk op zijn kop is gezet en door elkaar gehusseld? Met Wilders natuurlijk als aanleiding en stokebrand die met zijn afhaken in het Catshuis de lont in het kruitvat stak, waardoor toch een aantal verhoudingen ineens geheel anders werd of moest worden omdat de kans daartoe zich voordeed en gegrepen werd. Allereerst door Alexander Pechtold en zijn D ’66 die rap in de gaten had dat met een CDA in het defensief en lamgeslagen door de stukgelopen onderhandelingen met VVD en PVV, er een levensgroot hiaat in het politieke midden dreigde te ontstaan dat hij daardoor vliegensvlug wilde opvullen. Vandaar zijn initiatief om samen met Groen Links en Christen Unie het gesprek aan te gaan met de twee regeringspartijen omdat het landsbelang daar om vroeg, maar vooral omdat hij het primaat in dat centrum wilde opeisen. Want voor alles is het wel politiek wat er bedreven werd, ook en misschien wel in de eerste plaats door Pechtold die er dus alle belang bij had om tot een akkoord te komen over de terugdringing van dat begrotingstekort tot 3%, waarbij hij als initiatiefnemer graag de eerste viool wilde blijven spelen.
En gezien het aantal Kamerzetels dat bij die gesprekken door deelnemende partijen werd ingebracht, een meerderheid van 77 zetels, was de deelname van de PvdA aan dit machtsspel verder niet noodzakelijk omdat de balans dan wel eens heel anders zou kunnen komen te liggen gezien de omvang van die Kamerfractie, waardoor Pechtold dan een toontje lager zou moeten zingen. Des te beter kwam het dan ook uit dat Diederik Samsom aanvankelijk zijn aarzelingen had, zodat de deur wel zo gemakkelijker dicht voor hem ging en de PvdA in feite uit die rijdende trein werd gezet. Met als gevolg dat Pechtold het initiatief kon blijven houden met twee regeringspartijen die allang blij waren dat zij uit de brand geholpen werden, en hij goede sier kon maken tegenover het Nederlandse volk omdat hij immers zijn verantwoordelijkheid had genomen. Alsof het niet gewoon ging om een ordinair machtsspel met als doel de dominante plek in het midden van waaruit zo fijn verdeeld en geheerst kan worden. Ook door Alexander Pechtold die met deze truc zijn eerste proeve van bekwaamheid heeft afgelegd en niets anders bleek dan het CDA. Ook een wolf in schaapskleren.
robschimmert 
Een wolf in schaapskleren heeft ook wel iets moois. Zo heb ik een keer een Fiat Uno een sprint zien winnen van een Ferrari 348 en een Porsche 911. Stiekem opgevoerd. En in de politiek lijkt het me beter dan een schaap in wolfskleren.
Geef die mensen nou gewoon eens het voordeel van de twijfel. Na de verkiezingen kijken we wel weer verder.
Een Pechtold kiest mooie uitgekiende woorden maar Nederland heeft er niets aan.
Islamisering bespreekt hij liever niet en loopt meneer liever voor weg.
Daarentegen schopt hij tegen Wilders aan keer op keer omdat hij bang is dat de PVV de grootste partij wordt.
De keiharde feiten in onze samenleving schuwt hij en daarom heeft men in dit land niets aan deze man !