De kassa van het leven

Wat moet je nou denken van die mensen die serieus met de gedachte rondlopen dat je de kassa van het leven kunt passeren zonder te betalen omdat je alles cadeau krijgt en als het even kan ook nog alleen maar lieve koekjes?

Over robschimmert

een senior met een brede belangstelling en een sterke maatschappelijke betrokkenheid, die daaraan op schrift en in de vorm van een weblog vooral uitdrukking wil geven.
Dit bericht werd geplaatst in Kort gezegd. Bookmark de permalink .

17 reacties op De kassa van het leven

  1. Mack zegt:

    Dat is volgens mij een van de kernen van hoe de maatschappij op dit moment in elkaar zit.

  2. Laurent zegt:

    @Mack: nou, een aantal mensen weet dat voor elkaar te krijgen ten koste van de grote massa ja, die ze dan ook graag voorhouden dat het toch zo deugdzaam is om hard te werken.

    • Mack zegt:

      Jij hebt een erg negatieve kijk op dit aspect van het leven, wat er ook gewoon bijhoort. Als je een gezin wilt onderhouden, zul je moeten werken. Gaat niet anders. En beter kun je dan zorgen dat je werk leuk is, want je moet het heel lang doen. Als niemand meer hard werkt zijn de rampen niet te overzien.

      • Laurent zegt:

        Ja, maar dat dat moet op de manier waarop het in onze maatschappij geregeld is, is een gevolg van wat degenen aan de top voor zichzelf wel gunstig vinden. Werk en welvaart zou veel gelijkmatiger verdeeld kunnen zijn, maar in plaats daarvan wil elke werkgever zoveel mogelijk fulltime werknemers, omdat dat goedkoper is, en degenen die buiten de boot vallen zoeken het maar uit en worden nog met een schuldgevoel opgezadeld ook.

      • Laurent zegt:

        En ik heb dit leven niet gekozen, en ik heb ook niet gekozen voor de inrichting van de maatschappij, dus zie niet in waarom ik mij daar zomaar bij neer zou moeten leggen.

        • Mack zegt:

          Je hebt ook niet gekozen om een jongetje te zijn, daar leg je je wel bij neer. Jij doet net of de hele maatschappij één grote boeman is. Ja, je zult uiteindelijk je eigen broek moeten ophouden, dat is waar, maar het ligt wel iets genuanceerder. Er is een verschil tussen wat sommige werkgevers willen, en wat ze mogen. Ik snap je punt best, maar ik vind dat je het allemaal veel te negatief inziet. Alsof werknemers heilig zijn met hun geklets, gerook, koffiegezuip, ziektegesimuleer, en privecomputergebruik. Het is geven en nemen. Bovendien kiezen ook die voor zichzelf. Ik ben voor de bescherming van de werknemer, zeer belangrijk, maar werknemers zelf kunnen zich ook wat harder verdedigen door de handen ineen te slaan. Maar dat doen ze niet of veel te weinig, denken ook alleen aan zichzelf.

          Waarom zijn part-timers trouwens duurder? Wil je me dat eens voorrekenen? Ik zie alleen wat lichte efficientienadelen, en die gelden eigenlijk alleen voor de kleinste groep werknemers. Maar de grootste groep verdient te weinig om part-time te kunnen werken.

      • RadaR zegt:

        Sorry Mack, maar wat een bullshit verkoop jij, man!. Want jouw plattitudes proberen te verbergen, dat er steeds meer mensen zijn die hard moeten werken maar er niet het inkomen mee kunnen verwerven om hun gezin behoorlijk te onderhouden [e.g. postbezorgers, schoonmakers]. Daartegenover staat een kleine groep, waar het geld met stromen tegelijk naar toe stroomt. Door te profiteren van de eerste groep die ik schetste.
        Zorgen dat je werk leuk is? Er waren niet zo gek lang geleden grote groepen zorgmedewerkers, die het geweldig naar hun zin hadden. Dat zulks nu anders is … raad zelf maar naar de reden. Ik schat in dat je er wel uit komt.

  3. Sjoerd zegt:

    Je hebt mensen die zo door het leven kunnen gaan…

  4. Laurent zegt:

    @Mack: er moet evenwicht zijn tussen werknemers en werkgevers, dat ben ik met je eens. Slechts 10% van de vacatures is parttime, het is echt moeilijk om een parttime baan te vinden. Volgens mij heeft men bepaalde overheadkosten per werknemer, althans ik snap anders niet waarom er niet meer partime banen zijn.

    • Mack zegt:

      Aan de loonkosten kan het niet liggen volgens mij. Aan de sociale lasten slechts een beetje. Wat zou kunnen is dat je twee keer reiskosten moet betalen, maar dat mag geen probleem zijn als de parttimer in de buurt woont. Je hebt misschien twee keer bedrijfskleding nodig, daar staat tegenover dat het twee keer zo langzaam slijt. Volgens mij moet het allemaal wel meevallen, zeker op plaatsen waar mensen elkaar zo kunnen overnemen.

      • robschimmert zegt:

        Bereken eens wat de loonkosten zijn van een fulltimer op een funktie en wat de loonkosten van twee parttimers op diezelfde funktie, dus met inbegrip van alle werkgeverslasten. Voeg daar alle overige kosten aan toe. En doe diezelfde oefening ook eens ten aanzien van de produktiviteit. Wat zet die fulltimer weg in die funktie en wat de parttimers. En het kan haast niet anders dan dat er een aanmerkelijk verschil ontstaat. Zo herinner ik het mij wel uit mijn aktieve tijd bij P & O.

  5. Mack zegt:

    Toch snap ik het niet goed. Over het algemeen ga je uit van 25% werkgeverslasten. Dus dat zou over een fulltime baan of twee halftijdbanen niks uitmaken. Op een gegeven moment loop je wel tegen een maximum aan bij de fulltimer waardoor de loonkosten voor die twee halve wat hoger worden. Het zal vooral in de overige kosten zitten. Maar volgens mij zijn het niet zulke grote verschillen. Maar het zal best hoger uitvallen. Van produktiviteit weet ik niks.

  6. Mack zegt:

    Nou ja, niks…niet van gemiddelden. Waar ik werkte waren de fulltimers het meest produktief. (orderlopers)

    • robschimmert zegt:

      Bij parttimers heb je van doen met de voortdurende overdracht van taken; bovendien heb je bij een dubbele bezetting van een funktie ook te maken met dubbele aanloop – en uitloopverliezen met alle konsekwenties voor de produktiviteit. Een fulltimer zal sneller overwerken in z i j n funktie, terwijl bij parttimers veel minder sprake is van die vereenzelviging met de eigen job, met als gevolg veel meer een nine-to-five houding. Bijeen genomen lastig te meten, maar absoluut van invloed op de arbeidsproduktiviteit.

  7. Margo zegt:

    Mijn dochter werkt in de zorg en MAG daar niet fulltime time werken, dat hebben ze namelijk liever niet. Terwijl zij en nog een paar collega’s om meer uren smeken, worden en nieuwe mensen voor weer een paar uur in dienst genomen. Mijn dochter is alleen en heeft dus geen gezin, maar ook alleen kan ze er nauwelijks van rondkomen. Men heeft liever veel mensen met weinig uur omdat men dan flexibeler is, is er iemand ziek, dan valt hij maar beperkt uit. Wat andere redenen zijn weet ik niet. Wat het nog erger maakt is dat de managers ook moeilijk doen over vaste werktijden, en dus vaste vrije dagen waar ander werk gedaan zou kunnen worden.

    • robschimmert zegt:

      De wetten van het produktiebedrijf zoals die twintig jaar geleden daar begonnen te gelden, hebben dus ook de zorg bereikt. En dat betekende dat je met een minimale vaste bezetting probeerde te draaien en die afhankelijk van de vraag aanvulde met parttimers en medewerkers met een kontrakt voor een half jaar om bijvoorbeeld seizoenspieken op te vangen. Waarna er nog altijd een beroep kon worden gedaan op uitzendkrachten om de flexibiliteit te optimaliseren. Op die manier werd er met een zo laag mogelijk gehouden vaste bezetting productie gerealiseerd tegen minimale kosten. En dat kunstje is nu dus ook tot de zorg doorgedrongen, als ik jouw relaas tenminste goed begrepen heb.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s