Het zal deze en gene best raar in de oren klinken, vooral als die verzuchting uit mijn mond komt. Maar gisteren had ik toch even de sterke wens om in de Verenigde Staten te wonen, meer in het bijzonder in Chapel Hill in North Carolina. Wat bezielde mij zo plotseling, zal menigeen zich afvragen. Nou, dat zal ik uitleggen. Als er een vorm van gedrag is dat bij mij niet alleen irritatie, maar zelfs agressie oproept, dan is het wel die hardnekkige rotgewoonte van een groep automobilisten die het niet laten kan om achter het stuur nog te bellen en daarmee hun medeweggebruikers in groot gevaar brengt. Ik zou ze graag persoonlijk uit die auto sleuren en dat lulijzer dat zij dus niet blijken te kunnen missen omdat ze dan in paniek raken, naar de andere wereld helpen. Dat ruimt op en zal zonder twijfel helpen. In elk geval meer dan het labbekakkerige gedrag van de Nederlandse politie die het kennelijk veel drukker met andere zaken heeft dan het voorkomen van deze verkeersovertredingen. Maar waarmee is ze eigenlijk bezig? Er zou toch meer blauw op straat komen? Dus mooi niet te zien, zodat ik geen enkele reden zie om zo’n automobilist die dus zwaar in de fout gaat, aan te geven. NSB’er voel ik mij nog altijd niet en ik heb ook niet zoveel zin om Opstelten te helpen zijn doelstellingen te halen en zo een nog grotere mond te bezorgen.
Bovendien helpt dat zelf ingrijpen als ik er de kans voor krijg, mij meer van mijn gif af dan een telefoontje naar de politie waarvan je bijna zeker weet dat er niets mee wordt gedaan. Waardoor dat bellen achter het stuur dus uiteindelijk nog altijd gewoon door blijft gaan, ook als er met 130 kilometer per uur kan worden gereden. En omdat we zo maar doormodderen in die illusie van vrijheid, blijheid en het moet kunnen, kwam het besluit van de gemeenteraad in Chapel Hill voor mij als een ware verademing. Want vanaf 1 juni a.s. is het bellen in een auto in die gemeente volledig verboden. Ook van handsfree telefoneren kan er geen sprake meer zijn. Met als enig oogmerk de bescherming van de verkeersveiligheid van iedereen in die gemeente, welke immers gevaar loopt door vreemd rijgedrag dat zijn oorzaak vindt in dat bellen achter het stuur. Dat heet dus consequent als je bereid bent om ergens een dikke streep onder te zetten. En dat doen die Amerikanen die met deze rechtlijnigheid gedrag vertonen waaraan wij in Nederland een voorbeeld kunnen nemen. Wat wel weer niet zal worden gedaan omdat wij alles beter weten tot er brokken zijn gemaakt en de put gedempt wordt als het kalf verdronken is. Want daarin zijn we kampioenen, vooral als we er krokodillentranen bij kunnen huilen.
robschimmert 
Ik snap die gasten sowieso niet. Zelfs ik heb een prent gekregen voor met misdadig hoge snelheid te rijden. En telefonerende mensen in de auto, als ik bevoegd was kon ik er diversen op een dag bekeuren.
Dat bellen in de auto afschaffen dat vinden de grote telecombedrijven waarschijnlijk niet goed. Daarom gebeurt het niet. Het zou wel een giller zijn zeg, als de mobiele niet meer aan mag in de auto. De nomofobie zal toeslaan.
Laten ze dan ook het roken verbieden in de auto, de autoradio verbieden en nog wat van die dingen. De verantwoording ligt bij de bestuurder van de auto en van alles verbieden lijkt me tamelijk zinloos. Overigens bel ik niet in de auto. Als er gebeld wordt laat ik ‘m rustig rinkelen. Thuis trouwens ook, als het me niet uitkomt. Mensen moeten minder slaafs naar dat apparaat worden. Gisteren zat ik op het strand op een terras en keek om me heen. Aan verschillende tafeltjes zaten jongelui die allen een mobiel in hun hand hielden. In plaats van daar samen te zitten zat iedereen daar apart zijn eigen ding in zijn mobiel te doen. Lang leven de sociale contacten. Waarschijnlijk zaten ze te chatten op Facebook, met elkaar.