De verleiding was groot om vandaag dat bizarre bericht over te nemen waarin haarfijn uiteengezet werd hoe een Oostenrijker bij zichzelf een voet afzaagde om verzekerd te blijven van de voortzetting van zijn werkloosheidsuitkering. Ik houd het liever bij een wat minder dramatisch voorbeeld van curieus gedrag waarin de mens kan vervallen en dat zich ergens in Duitsland afspeelde.
‘Andreas Hillger, theatercriticus van de Duitse krant Mitteldeutschen Zeitung, schreef jarenlang onder pseudoniem toneelstukken, en besprak zijn eigen werk in de krant. Hillger was onder de namen August Buchner en Frank Wallis een van de meest gespeelde toneelschrijvers van Sachsen – Anhalt. In zijn krant prees hij de theatermakers die zijn werk ensceneerden. Hillgers vrouw schreef als freelancer in MZ over een “bejubelde uitvoering” van een stuk van Buchner in Dessau. Hillger heeft het bedrog toegegeven en zijn ontslag aangevraagd.’ (bron: NRC)
In de krant vanochtend bij hoe heet die strip? Toos en Henk? Man zaagt voet af om niet arbeidsgeschikt verklaard te worden. Volgens de verzekeringsmaatschappij heeft hij geen poot om op te staan.
Ben je dan gestoord, of ben je gewoon extreem werkschuw? Waarschijnlijk had hij die poot toch niet nodig bij het op de bank liggen.
Het onderwerp waar jij over schrijft vind ik minder schokkend. In Nederland beoordelen zoveel mensen hun eigen werk.
Ik denk in de Duitse verhoudingen weer wel.
Op zich vind ik dat best een goede aktie van die man.