Het is waarachtig geen pretje meer om nog roker te zijn. Verziek je je gezondheid er al volledig mee, raak je je uithoudingsvermogen erdoor kwijt, draag je een alles doordringende nicotinestank met je mee, gaat je tandvlees zo naar de haaien, worden je tanden alleen maar geler en geler en worden ook je interieur, je muren, meubels en gordijnen, er alleen maar door verpest en dat allemaal om een paar minuten te kunnen genieten, krijg je ook nog eens dagelijks, wekelijks de rekening van die gewoonte gepresenteerd. Waar je op zich al hondsberoerd van zou worden. Want voor een simpel pakje sigaretten van 19 stuks mag je 5,20 euro neertellen, wat naar de gulden teruggerekend neerkomt op zo’n 11,50 gulden per pakje en dus zonder twijfel de zoete herinnering oproept aan de tijd dat je nog maar vijftig cent hoefde neer te tellen voor twintig sigaretten. Maar dan hebben we het wel weer over vijftig jaar terug, toen het leven nog vol beloften leek en twee kwartjes zich redelijk verhielden tot het plezier dat je ervan had.
O tijden, o zeden. Wat kunnen die veranderen, zullen al die rokers heden ten dage denken als ze moeten ervaren met welke bedragen hun verslaving dat zij hun genietinkje zullen blijven noemen, gemoeid schijnt te moeten zijn. Daar zou je je zomaar van in de verdomhoek wanen. En als dat nog niet het geval is , dan toch zeker vanaf 1 april als de prijzen van rookwaar opnieuw verhoogd worden en het pakje sigaretten 5,40 euro ofwel bijna twaalf gulden gaat kosten. Waarbij als motief de gestegen kosten van arbeid en grondstoffen aangevoerd worden plus de noodzaak om met de prijzen in de pas te blijven lopen met onze Belgische buren, wat een geheel nieuw argument is en er als het ware met de haren erbij gesleept lijkt, meer in elk geval dan de erkenning dat de winkelier en de fabrikant ook daardoor meer gaan verdienen. Zodat de roker het volste recht heeft zich aan alle kanten gepakt te voelen, los van het feit dat hij met zijn verslaving ook nergens meer is gewenst en zo de paria van de eenentwintigste eeuw is geworden en dat minstens een keer per jaar wel ingepeperd krijgt.
robschimmert 
Ik vind het wel iets hebben, die prijs van rookwaar. Je krijgt het idee, dat je aan de Rode of Gele Libanon of de Thaise wiet verslaafd bent. Want dat kon je destijds voor de prijs van een pakje sigaretten nu kopen. Nu nog proberen stoned te worden van een sigaret of shaggie en we herleven weer helemaal de 70-ties.
Als ik naar die prijzen kijk ben ik blij dat ik niet meer rook. Een pakje sigaretten ging er destijds wel aan op een dag, en dat zijn dan toch zo’n 2000 euro per jaar…
Ja, goedzo. Nog even verder en een roker wordt aan zijn lot over gelaten als hij zich met longkanker in het ziekenhuis meldt. Eigen schuld, dikke bult, zeggen ze dan. Misschien dat de rijke roker nog een behandeling krijgt als hij die zelf betaalt.
Het beeld dat jij schetst past wel bij de sfeer die zo langzamerhand over deze tijd vaardig begint te worden.
Ik heb het idee dat de huidige regering uit het oog verliest dat wij geen BV zijn waar winst moet worden behaald, maar een land, waar het leefbaar moet zijn voor iedereen.
Nou, ik heb meer het idee dat deze ploeg ziende blind en horende doof is.
We gaan inderdaad de oorlog niet met ze winnen.
Precies… helaas…. (Terwijl een roker die plots aan een hersen- of hartinfarct sterft de staat veel geld bespaart door niet oud te worden, met alle “kosten” van dien.. Maargoed, ik vind evengoed deze redenering harteloos: kijkt alleen naar kosten en besparing.)
Ik hoop dat je genoeg in de buurt van België woont om daar sigaretten te gaan kopen. Geef die accijns maar aan de Zuiderburen in plaats van aan onze BV Rutte. Als ik roker was zou ik dat ook doen 😉