De orde van Michelle

Zo’n kilometer of vijf bij ons vandaan, in Meerssen, bevindt zich een dames – en herenmodezaak die werkelijk alles in zich heeft dat die pesthekel verklaart die ik dus aan dat soort gelegenheden heb. Het is een druk bezochte zaak die klanten uit het hele Zuid – Limburgse trekt, zo’n winkel waar elke regio in Nederland er wel eentje van heeft, zodat mijn verhaal weliswaar een persoonlijke impressie is, maar haar afspiegeling even goed elders zal hebben. Want natuurlijk kent ons land tientallen van die Michelle’s, waarvan die ene met die naam in Meerssen wel het prototype is, met alle basiskenmerken welke 1-op-1 naar elders te kopiëren zijn. Zoals die onberispelijkheid in alle hoeken en gaten, tot aan de lege prullenbakken en de telkens opgewreven spiegels toe. Met natuurlijk opgeboend parket op de vloer met daaroverheen die grijze en beige tapijten. Het onvermijdelijke koffiehoekje dat per kwartier gereinigd en opgeruimd wordt waardoor je je daar haast in een cleanroom waant en het de laatste plek is om je op je gemak te voelen. En de onvermijdelijke stapeltjes Elle en Marie Claire zouden eens niet hun messcherpe vorm hebben en niet in de goede datumvolgorde liggen. Het is allemaal zo spic en span geregeld en geordend dat je niet eens je handen ergens naar durft uit te steken.

Naar de rekken bijvoorbeeld waar alle mode-artikelen pasklaar en keurig geordend hangen en dat ook blijven doen als een klant er onverhoopt een uit dat assortiment heeft gepakt. In no time, als de kans op koop niet aanwezig is, wordt het kledingstuk teruggehangen. De ordening, de onberispelijkheid lijken er bijna heilig en worden ook nog eens uitgedragen door al die opgestreken verkopers die uiteraard met twee woorden spreken, glimlachen, de klant als een schaduw volgen om hem of haar ongevraagd advies te geven dat er eigenlijk altijd in bestaat dat de klant gelijk heeft bij zijn keuze en dus geen mitsen of maren in de weg krijgt gelegd die een eventuele koop kunnen verhinderen. Klantentevredenheid is er zo’n hoog goed dat het naar de mond praten het evangelie is geworden, omdat het doel, de klant die koopt, de middelen heiligt. En dat dit maar al te zeer wordt gewaardeerd, dat ontbreken van die tegenspraak en dat duwtje in de rug in de richting van de kassa, bewijst wel het voortdurend succes van die modezaak Michelle in Meerssen, die met zijn burgerlijkheid als mission statement een schot in de roos blijkt te zijn. Maar mij op de zenuwen werkt, mij een opgejaagd gevoel bezorgt, zozeer dat ik blij ben als ik buiten sta. Want wat moet je in een tent waar je blijkbaar alleen de orde kunt verstoren?

Advertentie