Onze twee broekemannen

Als het niet zo’n bittere ernst was en ons allemaal niet rechtstreeks in de beurs en in de kwaliteit van ons bestaan zou raken, dan kon je je er eigenlijk best rot om lachen en dik mee vermaken. Met de wijze waarop twee Nederlandse broekemannen, Mark en Jan Kees, zich namens het Nederlandse volk met hun grote mond en zelfoverschatting finaal vast hebben gereden in het Europese mijnenveld. Tjonge, jonge, wat wisten ze het goed en wat was het toch makkelijk roepen in de schaduw van die grote tante Angela, met wie ze heel Zuid-Europa zo grif en gretig de les konden lezen. En elke keer kwamen ze weer fier en trots terug uit Brussel als ze hun kunstje daar hadden geflikt. Want wat kon hen immers gebeuren? Het kon toch niet op met de pret in hun lage land waar immers wel met de hand op de knip geleefd werd. Waren we daarmee niet een voorbeeld voor heel Europa en de hele wereld? En wat konden die Grieken, die Spanjaarden en Italianen niet van ons leren, bleef het maar om hen zelfgenoegzaam rondzingen. Zo hoog waren ze inmiddels te paard gezeten dat ze aan elke werkelijkheid ontstegen leken met hun steeds weer vertoonde strengheid en stelligheid tegenover hun Europese partners die het behoorlijk moeilijk hadden.

Geen woord van mededogen kwam er uit hun mond omdat ze het zo verdomde goed wisten en deden, vonden die Mark en zijn maatje Jan Kees, die daarom ook niet verder keken dan hun neus lang was. Waardoor ze opeens en zo maar onzacht en onaangenaam in aanraking konden komen met hun eigen werkelijkheid die hen werd opgediend door hun ome Coen van het Centraal Plan Bureau, toch de slimste man van het land en de alweter met alle cijfers bij de hand. En daar zaten beide broekemannen met hun goede gedrag en hun niet-weten omdat ze zichzelf en hun hele land finaal hadden vastgereden. Te kijk gezet voor het oog van heel Europa dat niet eens meer in het vuistje lacht maar die twee Hollandse alweters graag zal zien zweten en spartelen en aan hun lot overlaten. Met het volk, het land dat hen de kans tot dit onbekookt gedrag wel gaf, dat daarvoor de dure rekening gaat betalen en veel welvaart zal moeten inleveren, omdat die twee het zo goed wisten en het vooral zo graag uitdroegen. Tenzij hen heel snel de broek wordt uitgedaan en zij over de knie worden gelegd om de dik verdiende billenkoek te ontvangen. Want dat is de taal die snotneuzen als Mark en Jan – Kees alleen verstaan, waarna ze linea recta de klas uitgestuurd behoren te worden.

Advertentie