Ook in Nederland begint het betaald voetbal een steeds grootschaliger karakter te krijgen. De wedstrijden in de eredivisie worden doorgaans toch wel bezocht door op zijn minst 15.000 mensen. Maar aantallen van 25 tot 30.000 per wedstrijd zijn allang geen uitzondering meer, beginnen eerder regel te worden. En wat dat aan lawaai kan produceren, ervaar ik elke week als kijker naar Eredivisie Live als er bij praktisch elke wedstrijd een muur van oorverdovend geluid wordt opgetrokken welke dan ook meteen bij mij de huiskamer binnen rolt als achtergrond van de beelden waar het uiteindelijk primair om gaat. Het gevolg is dat niet zozeer het kijken ernaar als wel het verwerken van die decibellen energie vreet, merk ik elke keer weer in de wetenschap dat er geen houden aan is, omdat het maken van herrie zelfs wordt aangemoedigd omdat dat de sfeer in een stadion zou verhogen. Het is maar wat je sfeer noemt en wat je als zodanig ervaart. Want dat het ook anders kan, heb ik vandaag mogen merken zoals ik evenzo in de gaten kreeg 
dat dat verhaal dat de productie van lawaai voor de thuisspelende club een steun in de rug zou zijn en het publiek tot de twaalfde man zou maken, alleen maar gezwam is en uit de dikke duim gezogen.
Dat werd namelijk bewezen in het Stadion Woudestein in Rotterdam dat de naam van stadion eigenlijk niet eens verdient met haar capaciteit van 3.500 toeschouwers. Daar ontmoette de thuisspelende club Excelsior het gevreesde Ajax uit Amsterdam, dat het danig lastig gemaakt werd zonder dat die paar duizend supporters hun mond hoefden open te trekken om zo gezamenlijk als die luidruchtige twaalfde man op te staan. Wat je met die 3.500 trouwens ook niet voor mekaar krijgt, nog afgezien van het feit of iemand daar de behoefte toe voelt. Mij zou het niets verbazen als men de rust en stilte daar aan de rand van Kralingen alleen maar waardeert, de idylle van het betaald voetbal in die vorm en op dat formaat te graag koestert. Zoals het ook wat waard is dat elke kreet die van de tribune komt, bijna letterlijk verstaan kan worden en dus ook hoorbaar moet zijn voor alle acteurs op het veld van Woudestein dat daarom alleen al de status van monument moet krijgen. Als om te laten zien hoe het met het betaald voetbal eens gesteld is geweest, namelijk zoals nu nog op zondagmiddagen rond het voetbalveld bij ons in het dorp.
robschimmert 