Het is bijna frappant te noemen dat elk aanknopingspunt dat het eerste door mij gekochte singletje biedt, zichzelf heeft overleefd en geschiedenis is geworden. Alles dat op wat voor een wijze te maken heeft met die hit uit 1963, maakt deel uit van een verleden waarvan slechts de beelden en de klanken nog bestaan. Het gaat over de toen zo succesvolle song “Walk right in” van The Rooftop Singers, die allang vergane glorie zijn, maar van wie dit nummer de oude garde vooral door haar bijzondere gitaarklanken zeker bekend in de oren zal klinken. 
Want in het begin van de zestiger jaren wisten songwriters en hitmakers ook al wat gimmicks waren en hoe die in dienst konden staan van beoogd succes. De compositie van zo’n daardoor goed in het gehoor liggend muziekje was dan één, de daaropvolgende airplay de onvermijdelijke stap naar de hitparade. En zo bereikte dit nummer mij ook via Radio Veronica, dat nog van zee uitzond, en ‘Tijd voor Teenagers’, het enige popprogramma dat de publieke omroep toen nog verzorgde bij monde van Dick Duster. Ik werd zo gegrepen door die hit dat ik na veel vijven en zessen en na lang bidden en smeken naar Muziekhandel Staffhorst in de Minrebroedersstraat in Utrecht mocht om daar dat plaatje aan te schaffen.
Dat ging ook niet weer een, twee, drie, omdat het toen nog de gewoonte was om in een platenzaak de aan te schaffen grammofoonplaat af te luisteren op eventuele gebreken. Wat in een speciaal daartoe ingerichte kabine gebeurde, met behulp van koptelefoons. En uiteraard nam je niet dat ene singletje mee dat hokje in. Je was wel zo wijs om je van nog wat extra elpee’s te voorzien. Je transaktie moest ten slotte wel ergens op lijken en met enige inspanning tot stand komen. Al met al was het heel wat die aanschaf van dat “Walk right in”, mijn eerste single voor drie gulden zestig. Maar nog opwindender was het moment dat ik die muziek bij ons thuis op de pick – up mocht spelen. Want zo doodgewoon was dat niet, althans bij ons thuis niet, een radio met een ingebouwde platenspeler. Hoewel we het zeker niet slecht hadden, was het brood bij ons thuis nog niet zo dik belegd dat we van zo’n nieuw apparaat ook nauwelijks opkeken. Integendeel, het enkele feit dat je met een saffieren naald muziek kon opwekken, vervulde mij met een heilig ontzag en maakte van de plaatsing van die naald voor mij een mythische handeling. En het is die bijna gewijde atmosfeer die er aanvankelijk hing om het draaien van deze eerste single van mij, die voor altijd in mijn herinnering geëtst zal blijven, met daarin The Rooftop Singers als voorgangers en gangmakers.
robschimmert 