Lang heb ik de illusie gehad dat de bestuurlijke treurnis welke bezig is om Ajax als voetbalclub en instituut te vellen, geen effect zou hebben op het presteren van de vaandeldragers van de vereniging, op de resultaten van haar hoofdmacht. Maar naarmate het lopend voetbalseizoen begint te vorderen, tekenen zich genoeg redenen af voor de Ajax – supporter om zich ernstig zorgen te maken. De vraag mag zo langzamerhand best gesteld worden of het voetbaltechnisch beleid zich wel in de goede richting ontwikkelt. Hoewel vele talenten naar het eerste elftal doorbreken dat dan ook wordt samengesteld uit een van de jeugdigste selecties die het Nederlands betaald voetbal kent, is dat ook meteen een van de weinige positieve aspecten die nog te onderkennen zijn in de core business van Ajax, dat bestaat in het voetballen op het hoogste niveau in Nederland. Want voor het overige is er weinig reden om naar het heden en daarmee ook naar de toekomst met vreugde en vertrouwen te kijken. Kijk, dat er oogstrelend voetbal gespeeld wordt, of liever gezegd kan worden, is op zich wel leuk, maar heeft verder geen enkele betekenis als het niet tot resultaten en zeges leidt. Waarmee we bij des Pudels Kern van de problemen zijn aanbeland, namelijk dat er niet gevoetbald moet worden om te voetballen, maar om te winnen.
Waar dus stukken meer voor nodig is dan alleen maar het zoeken naar voetballende oplossingen. Als ze langs die weg gevonden worden des te beter. Maar een overwinning zal vaker bevochten moeten worden, met passie, strijdlust en de wil om voor een zege te gaan. En daar blijft het bij Ajax zichtbaar aan ontbreken. Wat we bij alle spelers steeds zien, is flegma, gelatenheid die als het echt tegen zit, lijkt om te slaan in verbazing, niet weten en uiteindelijk blinde paniek omdat die heilige, zo vaak voorgespiegelde voetballende oplossing maar niet gevonden wordt. En vreemd is dat ook nog niet zo omdat het gros van de spelers nog geen of net twintig is, waardoor je er nauwelijks de ervaring van mag verwachten om op het hoogste niveau zelfstandig en effectief te presteren, laat staan dat ze een team bij de hand nemen en voorop gaan in de strijd. Dat is haast uitgesloten als je altijd door mannen die je voorbeeld zijn en die nooit hun hart en bezieling tonen, verteld is om te blijven voetballen. Misschien is dat wel de kern van het probleem dat Ajax kent, het ontbreken van de erkenning dat voetbal pure emotie is. Laat Frank de Boer dat die knullen nou eens leren, hen op het hart binden. Het rondo’tje en het balletje hoog houden beheersen ze namelijk al meer dan genoeg………
robschimmert 
Ja. Ik denk dat de bezieling mist, de wil om te winnen, en misschien wel het willen winnen ten koste van de sportiviteit. Dat siert ze natuurlijk ook wel en laten we eerlijk zijn, als je als Nederlandse club zo eens in de 20 jaar de Europacup/Championsleague wint, dan doe je het gewoon heel goed hoor. Ze hebben nu een wat minder jaartje, maar dat is een kwestie van gebrek aan vertrouwen. Komt wel weer goed.
Ik deel jouw mening over het Ajax van nu. Verschillen van mening doe ik over de oorzaak van het op zijn zachtst gezegd grillige presteren. Dat heeft namelijk niets te maken met het beleid, zoals dat sinds kort op poten werd gezet, maar is in hoofdzaak het gevolg van het zooitje, wat het de afgelopen 5-10 jaar is geweest. Het probleem van nu is simpel dat het aanwezige materiaal de voorgeschreven speelwijze niet kan uitvoeren, zeker niet als dat bij tegenstanders van enig formaat het geval is. Zelf omschreef ik het spelerspotentieel onlangs al als meer dan 50% van het nivo De Graafschap 2. Namen? Prima: Ebisilio, Klaassen, Anita, van Rhijn, Blind,Eno, Vermeer. En de grootste “0” heb ik dan niet eens genoemd: Sulemani. Ik turf regelmatig diens rendement in een wedstrijd en kom erg vaak tot een bedroevende score. Tot 80% balverlies, labiel, oogkleppen voor. Slechts zelden zie je een geslaagde actie.
Met dit spelerspotentiëel zit Ajax qua prestatiecurve nog jaren vast aan het huidige negatieve beeld. Daar zal noch Cruijjf noch van Gaal iets aan kunnen veranderen. Het is veel te pover allemaal.
Ik denk dat die jongens stuk voor stuk voldoende getalenteerd zijn als voetballer maar geen van allen opgewassen zijn tegen de immense druk die er door de Ajax – wereld, fans en BN’ers, op hen wordt uitgeoefend. Er worden me nog al geen hoge eisen aan die jongens gesteld door dat verwende Arena – publiek dat Ajax nooit naar die razernij en woede stuwt zoals dat in de Kuip met Feyenoord wel gebeurt en waar spelers gewoon een potje kunnen breken bij hun supporters. Kom daar eens in Amsterdam om. En verder vind ik dat je wel erg snel bent met het afbranden van Klaassen en van Rhijn; die jongens hebben misschien twee wedstrijden in de basis gestaan. Waarmee jij je aan hetzelfde gedrag bezondigt als die vaker misselijke en lastige Ajax – fans. Maar wat Vermeer, Sulejmani, Blind en Enoh ben ik het helemaal met je eens. Trouwens, probeer eens uit te vinden hoeveel talenten voortijdig de Ajax – opleiding hebben verlaten of gewoon weg moesten om daarna elders bijzonder succesvol te worden. De schellen zullen je van de ogen vallen en van het beeld van de geroemde Ajax – opleiding zal bitter weinig overblijven.
Zonder eigengereid te willen klinken acht ik mezelf heel goed in staat aan spelers als Klaassen en van Rhijn af te lezen of er in potentie sprake is van toekomstige grote spelers. Bij beiden heb ik er geen spoor van gezien; Klaassen werd na zijn ene doelpunt tegen NEC en 15 minuten basis meteen gebombardeerd tot supertalent. Ik deed en doe niet met die gekte mee en constateer dus nuchter dat beide jongens niet meer als “average” zijn.
Ik weet dat er 10-tallen oud-Ajaxieden bij eredivisie-clubs rondlopen [Donald bij Roda,
Assaidi en Narsing bij Heerenveen zijn de meest in het oog springende voorbeelden].
In die zin is het met hoofdschudden dat ik er kennis van nam, dat Ajax tot vandaag een uiterste poging deed om Narsingh te halen. Een jongen, die een paar jaar terug door de club zelf wegens gedragsproblemen werd weggestuurd.
Ik zei het al eerder en herhaal het hier nog maar eens: Cruijff’s visie heeft minimaal 5 jaar nodig om merkbare vruchten af te werpen. Men moet immers feitelijk vanaf scratch herbeginnen. En dus het zooitje krabbelaars wat ik al opsomde dumpen. Oh, en Vertonghen [want dat is enige speler met een beetje persoonlijkheid] proberen te houden.
Het is wel typisch des Ajax om spelers die een bal raken te bombarderen tot supertalent. Ik weet nog toen Rafael van der Vaart net opkwam. De nieuwe Van Basten was geboren.
Foebel? Beh, hoe kun je daar nou nog woorden aan wijden? Niks aan, foebel!
Belangrijk, hartstikke belangrijk deze bijzaak die alle hoofdzaken overschaduwt omdat iedereen de schijn van verstand ervan ongestraft kan ophouden. Democratisch tot en met en de macht aan iedereen. Want als je je mond bij je hebt, kom en blijf je altijd aan de bal. En je hoeft er niet voor doorgeleerd te hebben om met gezag erover te praten. Wat ook heel veel scheelt.
Gelukkig hebben jij en ik er wel voor doorgeleerd en praten er dus met verstand over. 😀