Het verhaal van de hazelmuis

Het kost mij de nodige moeite om mijzelf te blijven herkennen in de doelstellingen van menige actie – of pressiegroep. Je komt er in om in ons eigen kleine land, waar de mondigheid van de gemiddelde burger zich aldus vertaalt in een hoge dichtheid van actiebereidheid per vierkante kilometer. Waardoor ik door de bomen het bos niet meer zie, zeker niet in het gebied waar mensen zich op alle mogelijke wijzen inzetten voor het beheer van het milieu en de leefomgeving. Geen detail erin, hoe klein het ook is, lijkt te ontkomen aan het engagement van de burger, waarbij de verhouding tot een maatschappelijk nut er in het geheel niet meer toe doet. Dat zijn de gedachten die bij mij worden opgeroepen als ik lees dat de Stichting Instandhouding Kleine Landschapselementen IKL in de loofbossen bij Gulpen-Wittem en Vaals bomen en struiken gaat uitdunnen om de hazelmuis te beschermen. Waarbij als voornaamste argument wordt gebruikt dat het uiterst zeldzame muisje in Nederland alleen nog in dit puntje van Zuid-Limburg voorkomt, zonder dat verder wordt aangevoerd wat het nut van dit diertje voor de natuur in dit gebied of in zijn algemeenheid is. Het enig genoemde motief is dat het beschikbare leefgebied voor de hazelmuizen sinds de vorige eeuw met de helft is afgenomen.

Een teruggang die door het gebrek aan beheer van de bossen in het zuidoostelijke puntje van de provincie Limburg alleen maar verder dreigt te worden versterkt. Nou en, is dan mijn eerste reactie. Rechtvaardigt dat alleen het initiatief van de IKL om de bomen en struiken in het gebied uit te dunnen, zodat meer licht ontstaat voor de hazelmuizen, die zo lijkt het wel slechts beschermd en gekoesterd moeten worden vanwege hun exclusiviteit die dus tot uitdrukking komt door hun zeldzaamheid en door de rariteit dat ze hun hele leven in bomen en struiken leven en zich daarin als acrobaten bewegen? Waardoor ze als geen ander dier het bijzonder karakter van de Zuid-Limburgse natuur zouden accentueren. Dat moet welhaast de reden van al die inspanningen zijn, want een ander nut kan ik aan die hazelmuis met de beste wil van de wereld niet toedichten. Of het moet zijn dat door zijn bescherming bijvoorbeeld ook de levendbarende hagedis, de grauwe klauwier, de das, de braamsluiper, de vroedmeesterpad en de hazelworm gaan profiteren en zo als curiosum, als zeldzaamheid bijdragen aan de eigenaardige aard van de Limburgse natuur. Want voor het overige vallen die activiteiten ten behoeve van onbekende en onbetekenende dieren namelijk niet te verklaren. Is het niks anders dan uitsloverij die behoudens de hazelmuis niemand anders echt gelukkiger maakt…….

Advertentie