Toen het Nederlandse damestafeltennisteam de afgelopen week voor de vierde achtereenvolgende keer Europees kampioen werd, wat inderdaad een ongekende prestatie is, verzuchtte een van de leden van dat team dat het nu toch wel eens een keertje tijd werd dat zij uitverkozen zouden worden tot Nederlandse sportploeg van het jaar. Want wat zou je er anders nog voor moeten doen om het wel te worden, luidde haar volkomen terechte opmerking. Waarbij zij op dat moment nog niet kon vermoeden dat het noodlot, als je dat in dit verband nog zo mag noemen, een paar dagen later al zou toeslaan en haar van die illusie zou beroven. Want vannacht leverde een Nederlandse sportploeg een absoluut ongekende en bijna nog nooit geëvenaarde prestatie. Of het moet de verovering van de Olympische volleybaltitel in 1996 in Atlanta zijn geweest. In elk geval kan het het behalen van de wereldtitel door de Nederlandse honkbalploeg in Panama niet hoog genoeg ingeschat worden. Haar kandidatuur voor sportploeg van het jaar vestigde ze onbetwistbaar en zo goed als zeker.
Want het is me nogal wat wat het Nederlands negental heeft gepresteerd door in een sensationele reeks wedstrijden grootmachten in deze tak van sport als de Verenigde Staten, Cuba, Venezuela, Taiwan, Japan en Zuid – Korea aan de zegekar te binden. Hoewel honkbal qua populariteit en aandacht in het niet zinkt bij voetbal en wielrennen, mag de belangstelling die deze sport geniet in alle grote landen rond de Stille Oceaan, meteen als maatgevend beschouwd worden voor het gewicht van de door het Nederlands honkbalteam geleverde prestatie. Misschien weegt ze wel op tegen het belang dat wordt gehecht aan een wereldkampioenschap voetbal, waar wij in Nederland dan wel collectief warm voor lopen. Vandaar dat alle respect en trots op zijn plaats is en een vertaling daarvan in een plek in mijn portret van de dag meer dan verdiend. Ook omdat het daar al lang genoeg stil en leeg was gebleven.
Ja hoho, wie doen er mee van die Amerikanen dan? Is dit weer niet zoiets dat alleen hun amateurs mee mogen doen of iets dergelijks?
Vergis je even niet. De Cubanen, de Japanners en de Zuidkoreanen hadden ook het nakijken. En dan heb je het heus wel ergens over en spreek je niet van een derderangskampioenschap.
Nee, geen derderangs, het zal zeker een prestatie zijn, maar zijn ze ook echt de beste van de wereld?
Ja, ik heb dezelfde vraag als Laurent. Waar was Joe Dimaggio?
Bovendien vind ik dit nu wel weer een erg zuinige (een typische Nederlandse van doe maar gewoon dan doen we al gek genoeg) reactie.
@ Laurent:
Het was dus geen WK waaraan alleen amateurs mochten deelnemen. Die bestaan trouwens niet meer.
Ik heb mijn Amerikaanse contacten eens gevraagd hoe het zit.
Het kan dan een typisch Nederlands zuinige reactie zijn, maar als Zimbabwe ineens wereldkampioen schaatsen wordt ga je je ook afvragen wat er aan de hand was.
Misschien dat Amerikanen een eigen competitie hebben die voor hen belangrijker is dan het WK?
Als er sprake zou zijn van een eigen competitie, dan is de deelname van de VS aan dit WK alleen maar curieuzer. Maatgevend is voor mij dat Cuba, dat al jaren een geduchte tegenstander is voor de VS, tot twee keer toe door Nederland is verslagen. Daar meet ik dan ook het niveau van de Nederlandse prestatie aan af.
Aha, hier staat het: http://en.wikipedia.org/wiki/Baseball_World_Cup
Het was tot 1998 een amatuertoetnooi, maar later mochten de major league spelers van de VS van hun league nog steeds niet meedoen.