Het gevoel was nog niet zo als toen ik toekeek hoe Roda JC zich afgelopen zaterdag liet afmaken door PSV, maar het kwam er gisterenavond wel bij in de buurt. Het was een mix van mededogen, gêne en desinteresse waarmee ik keek naar het spartelen van de Nederlandse voetbalkampioen Ajax in het Estade Bernabeu. Geheel overgeleverd was het namelijk aan de luimen en grillen van het sterrengezelschap van Real Madrid, dat bijna naar eigen goeddunken scoorde op de door haar gekozen momenten. Althans zo leek het wel. Zoals het er ook alle schijn van had dat het Ajax duldde en niet kopje onder duwde omdat dat zijn fatsoen hield, niet de confrontatie met hard spel aanging, dus respect toonde, bijna nederig was. Wat ook de enige mogelijkheid bleek om aan een Spaanse furie te ontsnappen. Zo ongeveer lagen de verhoudingen, waren het de grote meneren van Real die de Amsterdamse broekemannetjes hun finest hour gunden op dit podium, hen toestonden om een paar kunstjes te vertonen zonder dat ze het verder te gek moesten maken of zich pretenties mochten aanmeten. Op die manier zijn de kaarten in het Europees voetbal nu eenmaal geschud.
Madrilenen die tot aan hun nek in de schulden zitten maar desondanks de ene na de andere stervoetballer kunnen en mogen aantrekken zonder dat daar een haan naar kraait. Met daartegenover Amsterdammers, Hollanders die dat niet in hun hoofd moeten halen, want Roomser dienen te zijn dan de Paus omdat de Calvinistische rekenmeesters van de KNVB dat zo willen. Waardoor er een Europese competite ontstaat, een Champions League, die in geen enkel opzicht voldoet aan de eisen die aan een eerlijke wedstrijd gesteld mogen worden. Want hoezo gelijke monnikken, gelijke kappen, als de maten van de deelnemers daaraan zo verschillend genomen worden? Vandaar dat dat hele voetbalcircus van de UEFA met al haar hypocrisie mij geen ene bal interesseert en ik met dat gemengde gevoel die wedstrijd gisterenavond bezag. Met per saldo toch een mededogen met Ajax dat met haar beperkte vermogen nog iets probeerde te maken van die bij voorbaat verloren en ongelijke strijd met het grootkapitaal van Real Madrid, dat buiten het groene veld alle regels aan haar laars lapt en daar dus ook nog de halve wereld mee wint.
robschimmert 
ook mijn komplimenten voor de spelopvatting van dit ajax en tegelijkertijd helemaal met je eens dat er in de voetbalwereld fundamenteel iets mis is. Wat te denken van elftal, geheel uit eigen kweek met maximaal 3 spelers van buiten??
Welnee. Real Madrid was gewoon vroegere afstraffingen van Ajax niet vergeten, en daarom maakte zij er geen monsterscore van. Respect voor Ajax dus.
Het kan ook anders hoor: http://mackwebber.wordpress.com/2005/10/19/een-lesje-psychologie/