Hoe waardeloos ze ook waren en hoezeer beneden ieder peil, althans wat mij betreft, de Algemene Politieke Beschouwingen op zich heb ik achter mij gelaten. Ondanks de bittere nasmaak en de plaatsvervangende schaamte waar ik nog altijd last van heb, ben ik daar wel helemaal klaar mee en hoef ik er niets meer over kwijt. Maar wat mij daarentegen des te meer bezighoudt, is de nasleep ervan, de indruk die het hele circus in het land heeft achter gelaten. Waar, zo blijkt, ook nog het nodige over te zeggen valt en waardoor ik mij bepaald niet lekkerder ben gaan voelen. Want het lag er natuurlijk dubbel en dik bovenop dat de stemming hierover in het land gepeild moest worden. Geen ontkomen aan. En wat bleek tot mijn verbazing en tegelijk mijn ontzetting? Dat tachtig procent van degenen die op de PVV hadden gestemd zich volledig kon vinden in het optreden van Geert Wilders, hem voor de volle honderd procent daarin steunde. Was ik daar al bijna sprakeloos van, met stomme verbazing was ik geslagen toen de man in de straat, van jong tot oud, in het straatinterview zijn mening over die gang van zaken in de Tweede Kamer mocht geven.
Op een enkele uitzondering na vond iedereen dat zoals het was verlopen, ook moest kunnen, dat men elkaar in het parlement best open en eerlijk mocht bejegenen, omdat het immers ook maar gewone mensen zijn, die volksvertegenwoordigers. En waarom zouden die dan anders met elkaar om moeten gaan? Mijn klomp brak, mijn mond viel open en ik geloofde mijn oren en ogen niet totdat het besef bij mij begon te leven dat hier dus wel de kiezers spraken, de mensen met dezelfde rechten als ik, dus met een gelijk aandeel in onze democratie en met eenzelfde gewicht in de schaal. Waardoor tegelijkertijd de waarheid van het gezegde dat de democratie de minst slechte staatsvorm is, in haar volle omvang en met haar hele gewicht tot mij doordrong. Want zo was het dus wel. Zoals ik mij er op hetzelfde moment bewust van werd dat we het er ook nog mee moeten doen. Of we willen of niet. Ook als dat betekent dat we steeds vaker op eieren moeten lopen. Wat zo zeker als wat gaat gebeuren.
robschimmert 
Dat verbaast mij dus helemaal niets, van die tachtig procent van de PVV-stemmers. De schrik is mij al veel eerder om het hart geslagen, de diverse commentaren op PVV-sympathiserende websites lezend. Vandaar ook mijn opmerking laatst over waar ze van mij in mochten zakken, volkomen voorbij elke redding die lui.
Er is meer en meer een misverstand aan het ontstaan over de aard van de vertegenwoordigende democratie, waarvan het idee immers is dat je een deskundige vertegenwoordiger kiest omdat je het zelf niet allemaal kunt bijbenen. In Amerika zijn ze al veel langer geleden die richting ingeslagen, waar sinds Reagan een president vooral niet teveel moet doen alsof hij het beter weet dan Jan met de Pet in de straat. Met George Bush hadden ze eindelijk iemand die echt even stompzinnig was als de gemiddelde, of zich in elk geval zo gedroeg op commando van Cheney en Rumsfeld.
De beste staatsvorm is nog altijd een dictatuur met mij aan het hoofd. Het benadert de hemel.
Het is dieptriest, dat ben ik met je eens. En het meest trieste eraan is nog wel, dat iedereen van zichzelf vindt dat hijzelf wel stemrecht verdient maar 80% van de rest niet. Vrijwel niemand kent zijn plaats. En precies om die reden hebben we dus die democratie.
Het is me nooit zo opgevallen, maar dat begint het nu wel te doen: je geeft alleen respons op inhoudelijke reacties waar je het duidelijk niet mee eens bent. Wat je er aan waardevols bij leert van anderen, krijgen wij daardoor nooit te weten. Het is een verschijnsel dat mij zeer bekend voorkomt. Ik zie het bij zeer veel mannen, ze houden hun bronnen zorgvuldig een mysterie, zodat wij allemaal denken dat zij selfmade men zijn. Ha ha ha. Eigenlijk zou ik alles in een boekvorm moeten gieten en uitgeven, daar goed geld aan verdienen en niet alles gratis weggeven op weblogs aan mensen waar je in de eeuwigheid geen credits van krijgt. Begrijp me niet verkeerd, ik kies er zelf voor, maar het begint me langzamerhand wel op te vallen.
Bedankt voor de spiegel maar ik zie mij zelf daar niet in terug. Ik vind dat ik met mijn logjes op zich al voldoende prominent aanwezig ben. En om dat nog dominanter te maken door op alle commentaren te reageren, is voor mij geen optie. Ik bied liever een forum hier voor reacties van anderen naar aanleiding van mijn gedachten, opinies en schrijfsels, hoewel ik uiteraard in een eventueel ontstaand debat een rol wil meespelen. Meer is voor mij echt niet noodzakelijk en een verborgen agenda, zoals jij bij mij veronderstelt, heb ik zeker niet. Lees maar. Er staat echt wat er staat.
Weet je, dat zie ik serieus wel zitten. Goed geld verdienen aan een boek. Mijn boek.
Dat boek gaat er komen, heb ik zojuist besloten. See you in Saint Tropez!
@Frankie, ik zeg er even bij, ik heb wijn gedronken, dus ik spreek nu de waarheid, maar dat moet je zeker doen dat boek. Eigenlijk vind ik dat je ook de politiek in moet. Je zult veel weerstand ondervinden, maar uiteindelijk zullen ze je begrijpen. Ik kom dan wel bij je partij om je af en toe een beetje te temperen in je enthousiasme en je aanvalsdrift.
@Rob: ik vind jouw stellingnames altijd geweldig. Zelfs als ik het er niet mee eens ben. Maar met jou kan ik het oneens zijn zonder dat mij dat een gevoel geeft dat we een wedstrijdje aan het doen zijn, en bovendien vind ik het niet zo erg om van jou te verliezen.
@ Rob
Het liefst zou ik zeggen: als jij dat schrijft dan is dat de waarheid. Maar dat zeg ik nooit meer; daarvoor ken ik mensen veel te goed.
Daarom zeg ik: het zou best de hele waarheid kunnen zijn.
@ Mack
De politiek! Dankt je de koekoek, zeg. Ik heb mijn portie bestaanszinloosheid al ruimschoots gehad in dit leven. Maar toch bedankt voor de bij voorbaat toegezegde kritische ondersteuning vanuit de niet bestaande partijgelederen.
Dat boek gaat er sowieso komen. De vraag is alleen wanneer. Ik ben nog aan het broeden, vooral op de vorm, die inhoud loopt wel los. En uitgeven moet ook geen probleem zijn. Promotie en distributie heb ik mijn eigen ideeen over.
Een betere regeringsvorm durf ik niet voor te stellen.
Maar dat ik nu niet gelukkig ben is zeker.
Vriendelijke zondaggroet